همه اش خونه ام. شاید این هفته کلا ۲ بار تا سوپری رفتم. برای بیمه ام هم مجدد رفتم و درست نشد. مشکل نامه اشتغال به کارم هست و اینا شرطشون اینه شش ماه کار کرده باشم. نمیدونم فعلا بیمه شرکت هست
تونستم برای خونه یک مستاجر پیدا کنم امضاهامون هنوز نهایی نشده اگه بشه دو ماه دیگه اثاث کشی کنم. بیست روز دیگه عیده میخوام امسال برای اولین بار سبزه بگیرم. ماش یا عدس. نون برنجی هم میپزم. خوب میشه. چون دوستم میاد پیشم براش ماهی و فسنجون و برگر و کباب برنامه ریزی کردم. خرج میره بالا ولی خوب یک باره اشکال نداره. فردا بشینم حساب کتاب خرج و برج های ماه رو بکنم.
فکر نکنم مدیرم به ای پی ام گیر بده. تنها دردشون اینه که اگر حلسه حضوری بود حاضر باشی که من میام . بهتر ازینه توی این شهر غریب بپوسم.
زندگی کارمندی هم سختهه از نظر لایف استایل. من برای اولین بار توی عمرم در ۳۰ سالگی کارمند شدم و واقعا سخته علی الخصوص وقتی ریموت هست. همش خونه خونه خونه نه ادمیزادی نه هیچی. حداقل یه آفیسی چیزی چارتا ادم میدیدم البته بدی ماجرا اینه که افیس هم رفتم هیچکس نمیاد چون همه ریموت کار میکنن بنابراین بود و نبود افیس فایده ای نداره مهم اون اجبارس. وزنم سر این موضوع رفته بالا حالا ایشالا برم شهر خودم اونجا بیرون رفتن اسون تره
هنوز اولین حقوقم رو نگرفتم. حسابداره قراره حساب کتاب مالیاتی رو بهم بگه این چند روز همش داشتم سرچ میکردم که چجوری میشه مالیات رو مینیمم کرد و … خیلی داستان داره.
بیمه استان رو فعلا بیخیال شدم تا نامه از مدیر بگیرم برای چند ماه قبل.
میمونه گ‌واهی نامه که توی این دو ماه باید بگیرم. متنفرم از پروسه گواهینامه. ایران هم عملی اش سه بار ازمون دادم.
از نیازهای اولیه که بگذریم واقعا باید برای سرتیفیکیت ها بخونم. دیگه حوصله اماحان دادن ندارم توی این سن.
سلام ریموت کار کردن یعنی چی؟؟؟